گزارش روزآنلاین در باره به بازار آمدن تقویم جنسی یکی از نمونه های روشن از-آنور-بام-افتادگی است! من بشدت با آموزش جنسی موافقم و اصل ورود به این موضوع را بسیار مهم می بینم. گزارشگر روز طوری حرف می زند که انگار گناه کبیره صادر شده و کتابی چاپ شده که علی القاعده باید سانسور می شده و چاپ نمی شده. این حرف از بن نادرست است. بخصوص اینکه به نوعی دفاع از سانسور است.

گزارشگر که ما صلاحیت های دینی او را نمی شناسیم می گوید حلیه المتقین که توصیه های این تقویم از آن  گرفته شده است “مجموعه ای از روایات درباره مسائل مختلف مذهبی است که بخشی آن به مسائل جنسی اختصاص دارد و بسیاری از کارشناسان دینی، بخش بزرگی از مندرجات آن را نامعتبر می دانند”.

من از این روشنفکر بازی سر در نمی آورم. این حلیه المتقین به دست یک عالم اسلامی در مسائل جنسی نوشته شده است. حتی اگر تمام روایاتش هم بی پایه باشد مهم این است که آن عالم و بسیاری دیگر آنها را باور داشته و دارند. بخواهیم یا نخواهیم بسیاری هم همین توصیه ها را دستور عمل جنسی خود قرار داده اند و می دهند. ستیز با عرف های اجتماعی معیار روشن می خواهد و قرار نیست هر چه به نام دین مردم باور دارند یکسره مردود باشد.

“نهی انجام عمل جنسی در روزهای قمر در عقرب” که در تقویم آمده اگر در فلان کتاب اخترشناسی فرنگی آمده باشد لابد ممدوح است و چون حلیه المتقین گفته است مزخرف است. این از عرفهای عام است که بسیاری از  مردم جهان در مسائل جنسی خود مثل دیگر مسائل زندگی شان به روزهای ماه و وضع ستارگان توجه دارند. من واقعا درک نمی کنم که در جامعه ای که مثل خیلی از جوامع دیگر ساعت سعد و نحس امری پذیرفته است چرا باید این حرف چون از زبان ارشاد قم در می آید نادرست باشد.

گزارشگر با لحن طعنه آمیز می نویسد توصیه روایت این است که “زن باکره ای را بخواهید که فرزندان بسیار بیاورد و سرینیش بزرگ باشد.” لابد نویسنده گزارش تا به حال پیکره های ناهید و دیگر خدایان باستان را ندیده است که بخش بزرگی از آنها همین توصیه را تصویر می کنند. فرزند بسیار داشتن هم فقط در اسلام یا در نوشته مجلسی یا ارشاد قم توصیه نشده در تمام دوره شوروی ممدوح بوده است در آلمان امروز هم هست در آمریکای مسیحی هم هست در میان یهودیان هم کاملا ممدوح است در اوستا هم آمده است.

گزارش روز می نویسد: بخش دوم به بحث درباره آمیزش جنسی اختصاص دارد، و با نقل روایاتی آمده: “هنگام آمیزش با همسر فوری بر روی او قرار نگیرید و عمل دخول را انجام ندهید” بلکه “پیش از آن با لمس زن، با او بازی و خوش طبعی کنید زیرا این عمل آمیزش را برای شما پاکیزه تر و گواراتر می کند.” بسیار خوب کجای این حرف نادرست است؟ کجای این نوع توصیه ها باید سانسور شود یا قبیح است؟ این یکی از انسانی ترین توصیه ها به جامعه مردسالاری است که هیچ توجهی به ارضای جنسی زن ندارد. به نظر گزارشگر این توصیه خطاست؟

در ادامه گزارش، معرفی بخش سوم تقویم زناشویی آمده که “به تغذیه جنسی پرداخته و به معرفی مواد غذایی که شهوت را زیاد می کند پرداخته است”. این بخش هم از مواد رایج در هر عطاری است. آقای گزارشگر بهتر است سری به عطاری های تهران بزند تا ببیند چه درصد بالایی از مردها به دلیل مشکل کم توانی یا ناتوانی جنسی به دنبال راه حل های گیاهی می گردند.
چنین توصیه هایی حتی اگر کاملا هم از نظر پزشکی تایید نشده باشد بخشی از عرف دارویی و طبابت خانگی جامعه ماست و کمترین اثرش بالا بردن توان روانی بیمار است. در غرب دهها کتاب در خوراک شناسی جنسی هست. در عطاری های چینی هم که در سراسر اروپا و آمریکا پراکنده است و نوع شیک همان عطاری های خودمان است بخش مهمی از مواد گیاهی برای چنین مراجعانی اختصاص دارد.

طبیعی است که من از هر آنچه در این کتاب و تقویم آمده دفاع نمی کنم – و هر انتقادی از آن می تواند بدون درخواست سانسور آن مطرح شود- و ورود در محتوا کار من نیست اما بحث من در روش است. چرا در حالی که آموزش جنسی که در جهان امروز بسیار جدی گرفته می شود وقتی با زمینه های قابل قبول خود در جامعه ما نمونه پیدا می کند رگ غیرت روشنفکرانه مان می جنبد؟ از سی سال پیش که کتابهای دکتر رضا پاک نژاد تنها مرجع جنسی برای جوانان مذهبی بود تا امروز که این تقویم ها در می آید پیشرفت محسوسی در این بحث دیده نمی شود چون واقعیت این است که هیچ کار روشنفکرانه ای در این زمینه هنوز انجام نشده است. پس دست کم اجازه دهیم غیرروشنفکران به منابع سنتی خود دسترسی آزادانه و بدون احساس شرم داشته باشند شاید راه برای بحث های امروزی تر هم باز شد (مثل آن نمونه بی نظیر گفتگوی کاپوچینو با آن سکسولوژیست ایرانی). در غرب سالهاست که راهنماهای آموزش جنسی با تصویر و بیان جزئی ترین مسائل روانشناختی و غذایی و آرایش بستر و اتاق خواب رایج است. از کوزه ما هم همین بیرون می آید که آمده است. اگر فاصله ای هست که هست به معنای این نیست که باید کوزه را شکست. بسم الله راه بیفتید خوبش را بنویسید.

چسباندن این تقویم به ریش آقای مصباح و اصولا سیاسی کردن بحث هم واقعا خنده دار است. منطق نهایی گزارشگر محترم گویا این است که حالا که جلوی بسیاری از کارها و آثار ما گرفته می شود چرا جلوی این یکی گرفته نمی شود. اما بهتر است به این فکر کنیم که چرا حتی گفتگوی بی پرده از سکس در قالب عرفهای پذیرفته جامعه به مانعی بر نمی خورد. همه چیز را سیاسی نکنیم.

نظرات

نظر