شکر ایزد که به اقبال کله گوشه گل
نخوت باد دی و شوکت خار آخر شد
آزادی گنجی آزادی کلمه حق در برابر سلطان جائر است. آزادی زندگی است. پایان عصر انقلاب یک نفره است. پیروزی نقد همراه-با-ستایش است. پیروزی امید است. ما همه با گنجی رشد کردیم. این نوروز است. روز نو. این نوروز بر همه آنها که با این مرد دم زدند و به سلامت و آزادی او و به رنج خانواده اش اندیشیدند مبارک باد!
عکس از عکاس وبلاگستان: کسوف
پس نوشت:
۱ گنجی اسطوره روزگاری است که اسطوره ای ندارد؛ علی اصغر سیدآبادی، هنوز سیدآبادی می گوید هنوز چیز دندانگیری در باره گنجی نوشته نشده است. به نظرم این حرف بجز توصیه به نوشتن و انتظار آن واگوی حال جمع است. شادمانی بهترین متن است. چرا؟ می ترسم بگویم و بگوییم و بگوید و گنجی را دوباره از دست بدهیم! گنجی همیشه حس و هیجان و عواطف ما را به اندازه ذهن و تحلیل و مخالفت و موافقت ما برانگیخته است. همین حالا را اگر بگیریم فکر کنم کمی نیاز داریم نفس راحت بکشیم. از کاری که به سامان آمد. کاری که می توانست با مرگ پوچ گنجی خاتمه یابد با زندگی پرتکاپوی او مدل تازه ای از تغییر در روش اعتراض را ثبت کرده است. او سرمایه ماست. آن را باید حفظ می کردیم. باید حفظ کنیم. گفتم که. همه ما -و نه فقط خودش- با او رشد کردیم. بعد هم گنجی شش سال دویده است. بگذاریم هم او هم ما کمی استراحت کنیم. دست کم تا پس از نوروز! این روزها را به خانواده گنجی و خانواده های خودمان ببخشیم و فراغتی و کتابی و گوشه چمنی و دستمان رسید یار نازک-بدنی!
۲ مردی که همیشه لبخند می زند، این هم عکس های جدید گنجی باز هم از کسوف (قامت اش مثل قلم نی باریک شده است)
۳ گنجی شش سال پیش، عکس های نادر داوودی، ایرانیان
۴ آرشیو خبرهای گنجی را هم در ایرانیان از دست ندهید.
سلام جناب جامی . من هم به سهم خودم این آزادی را به همه تبریک می گویم . من چند روزی به اینترنت دسترسی نداشتم امروز که سر زدم دیدم که در پست های قبلی لطف داشتید و من را شرمنده ی مهر خود کردید . خوشحالم که عزیزانی چون شما وبلاگم را می خوانند این مایه ی فخر من است . ممنونم . راستی ؟ من نامه ای برای شما دادم که حاوی پیغامی از طرف استاد ” دولتمند ” بود . رسید؟ شاد باشید و سرفراز . با احترام . راوی
تو آتش اسطوره سازی خوب خودسوزی می کنیم. تبریک به اکبر گنجی به خاطر صبرش و تسلیت به شما که یکی از مهمترین سوژه های ژورنالیستیتون کم شد.
* فکر نمی کردم کسی با نام و نشان خود چنین کامنتی بگذارد. ولی گذاشته است. خدا را شکر که مساله گنجی فقط مساله صبر او بود و مساله سوژه ما و مساله دیگری در بین نبود! – سیبستان
آزادی گنجی رابه خانواده گنجی ومردم ایران تبریک می گویم .امیدوارم که ما همه، صداقت ویک رنگی وایثار را از او یاد بگیریم.
به راستی به آزادی رسید. ولی مدت ندارد. یا کم است یا زیاد.
مهدی جان خواستم میلی برایت ارسال کنم و سال نو را جایی به غیر از بخش کامنت به شما تبریک بگویم نشد. اگر میل خودتان را بدهید ممنون.
* تبریکات متقابل! این هم ایمیل: mehdijami@hotmail.com
سلام
خیلی دوست دارم نظرتونو راجع به مطلبی که تو وبلاگ ریخت و پاش در مورد حاجی فیروز نوشتم بدونم
البته اگه زحمتی نیست
سیبستان جان!
سال نو مبارک!
چرا آدرس پست الکترونیک نداری؟
* سال نو تو هم مبارک! این پنجره را معمار وبلاگ من فراموش کرده جاسازی کند! باید بگویم اضافه کند. ولی برایت می فرستم.- سیبستان